سلام
خدا: ....
سلام،خوبی عزیزم؟
خدا: ....
سلام خداجون!
خدا:...
خدایا چرا این همه سکوت؟
من کشته مرده سلامت نیستم،خدا جون!
من تشنه یه هم صحبتم...

آنطرف این همه شادی...
آنطرف این همه شادی غمی در دل دارم که هر از چندگاهی سراغم می آید.
آنطرف مادری را می بینم که سال نو را جور دیگری تحمل میکند.
مادری دلشکسته اما امیدوار(گرچه میداند همه چیز تمام شده)
- مادر چه می گویی؟

کسی که گامی برداشته باشد به شوق برای گامی دیگر می تازد و کسی که چندین گام برداشته میداند که همانطوری که گامهایی برداشته هنوز جایی برای گام برداشتن داره و غرور نمی گیرد جز در برابر آنکس که در مقابلش بایستد و کسی به اوج گام  های خود برسد بدنبال گامی دیگر می گردد اما چون نمی یابد دیوانه می شود و سخت است که دیوانگی خود را بروز ندهد.

اما کسی که گامی برنداشته تنها از سر ضعف گله می کند و دیوانگان را به سخره می گیرد چون نمی فهمد پله برداشتن چگونه هست و از بس مزخرف گفته فرصتی برای گام برداشتن نداشته.

حالا گروه اولی که گام بر می دارند اگر با زیر پایه هاشان به بحث و جدال بپردازند سقوط می کنند چرا که فکرشان را پژمرده می کنند و یا باعث می شوند غرور دست و پای گام برداشته گان را گیرد.

بیایید اگر گامی برداشته ایم غرور نگیریم و بحث نکنیم تا موجودیت خود را به اثبات بگیریم.

اما بهترین ها گام بر می دارند بدون اینکه از دیگران به عنوان پله استفاده کنند اما آیا همچین آدمی در جلوی دید ما خود را به نمایش می گذارد و یا درک خواهد شد؟

کدوم حرمت ها بالاترین حرمت ها هستند؟
حرمت عشق؟
نمک؟
بزرگی؟
رفاقت؟
اصلا" جهنم کجاست؟

چه سخته هر ذره زندگی و چه سخت تره ذره ی دیگر زندگی ما

دنیای ما پست شده،چون ما پست شده ایم!

دوست داشتن ما هم به پستی و حقارت رسیده!

هرچی عشق و مهر و شعر و آوازه،همه اینا بی گل مرده اند.